شناسایی حوزه‌های عملکردی و مشکلات LMS (مطالعۀ موردی: مرکز آموزش‌های الکترونیکی دانشگاه تهران)

فرایندهای یادگیری در حال توسعه و نوآوری هستند. رویکردهای جدید یادگیری، موجب توسعۀ فناوری­ برای یادگیری بهتر و افزایش نوآوری در نظام برنامه­ریزی درسی می‎شوند. فناوری­ اطلاعات و ابزارهای آن، زمینه­های لازم برای به‎کارگیری روش­های جدید یادگیری را به‎وجود می­آورند و به همین دلیل، یادگیری الکترونیکی یکی از مهم‎ترین کاربردهای فناوری اطلاعات در جهان مطرح شده است. مزیت‎های نظام‌ آموزش مجازی موجب استفادۀ روزافزون از این شیوۀ آموزش در مراکز دانشگاهی شده است. این مقاله با هدف شناسایی حوزه­های عملکردی LMS دانشگاه تهران و بر اساس مدل مفهومی مشخص، مشکلات موجود در هر یک از ابعاد آن را بیان می‎کند. نحوۀ گردآوری داده­ها در این تحقیق، مصاحبه به روش گروه­های کانونی، مشاهده و بررسی سیستم این دانشگاه، مطالعۀ مستندات و مقایسۀ آن با سیستم­ سایر دانشگاه­هاست. نتایج پژوهش به روش تحلیل تم نشان می­دهد در ابعاد ارتباطات و همکاری سیستم، مشکلات با اهمیت­تری وجود دارد. همچنین از دیدگاه محققان، عمدۀ مشکلات به ماژول­های آزمایش و ارزیابی، پایگاه داده، سیستمی و زیرساختی مربوط می‎شود.